Quechua dilinde “labirent” anlamına gelen “chincana”, kentin Güneş Tapınağı’nı kadim Sacsayhuaman kalesine bağlıyor. Arkeologlar, tünellerin üç farklı kola ayrıldığını ve kentin çeşitli bölgelerine ulaştığını belirtiyor. En derin noktanın yaklaşık 2.5 metre olduğu tahmin edilen bu tüneller, taştan inşa edilmiş ve oyma kirişlerle desteklenmiş duvarlara sahip.

Tünellerin varlığına dair ilk ipuçları, 16. ve 18. yüzyıllara ait tarihi kayıtlarda yer alıyor. İspanyol bir rahibin 1594’te kaleme aldığı anlatıda, ana tünelin Güneş Tapınağı’ndan başlayıp Cusco Katedrali’nin arkasındaki piskoposun evinin altından geçerek Sacsayhuaman kalesine ulaştığı belirtiliyor.

Araştırmacılar, tünellerin yerini tespit etmek için ses ve radar teknolojilerini kullandı. Bu sayede, sokak yüzeyinin 1.4 ila 2.5 metre altında yer alan taştan yapılmış duvarlar ve tavanlar hakkında detaylı bilgi elde edildi.

UNESCO DÜNYA MİRASI ŞEHRİ: CUSCO

Cusco, İnka İmparatorluğu’nun tarihi başkenti olarak bilinir ve UNESCO Dünya Mirası Listesi’nde yer alır. Her yıl milyonlarca turist tarafından ziyaret edilen şehir, İnka mimarisinin en güzel örneklerini barındırır.

Cusco’nun etrafı, tarım, zanaat ve sanayi üretimi için belirlenmiş alanlarla çevriliydi ve İnka yönetimi altında karmaşık bir kent merkezi olarak işlev görüyordu. İspanyol fethi sırasında şehrin temel yapısı korunmuş olsa da, İnka yapıları üzerine kiliseler, manastırlar ve konutlar inşa edilmiştir.

Bu yeni keşif, İnka medeniyetinin gelişmiş bir organizasyona sahip olduğunu bir kez daha ortaya koyuyor. Tüneller, muhtemelen şehir genelinde iletişim ve ulaşım için kullanılmış ve İnkaların mühendislik becerilerinin ne kadar ileri olduğunu gösteriyor.