Kretase döneminin başlarında, biyolojik çeşitlilik sadece dinozorlar arasında değil, aynı zamanda okyanuslarda da büyük bir patlama yaşadı. 

Bu dönemin denizlerinde, pliozorlar gibi otobüs büyüklüğündeki dev deniz sürüngenleri, diğer büyük etoburları avlayarak, gıda zincirinde nadir görülen yedinci bir trofik seviyeyi (bir ekosistemdeki canlıların, besin zinciri veya ağındaki pozisyonunu ifade eder) oluşturdu.

Bugün okyanuslardaki en üst seviyeler, genellikle orka, kaşalot veya büyük beyaz köpekbalıkları gibi beşinci veya altıncı seviyelerde sınırlıdır.

Araştırmalar, Kolombiya’daki erken Kretase dönemine ait Paja Formasyonu’nu odağına alıyor. O dönemde deniz seviyeleri bugünkünden daha yüksekti ve bölge, sıcak, sığ bir denizle kaplıydı. 

Bu deniz, canlı çeşitliliğiyle dolup taşıyor ve güçlü ekosistemler yüksek trofik seviyelerdeki avcıları destekliyordu.

TROFİK SEVİYE NEDİR?

Trofik seviye, bir türün besin ağındaki pozisyonunu ifade eder. Örneğin, birinci seviye bitkiler ve algler gibi üreticilerden oluşurken, ikinci seviye otoburlar ve sonraki seviyeler etoburlardan oluşur. 

Paja Formasyonu’nda yedinci trofik seviyeye ulaşmak, ekosistemin karmaşıklığını ve zenginliğini gösteriyor.

10 METEREYİ AŞAN DEV CANLILAR

Bu dönemin okyanuslarında, yunus benzeri ichthyosaurlar, timsah biçimindeki teleosaurlar ve 10 metreyi aşan uzunluğa sahip pliozorlar bulunuyordu. 

Bu dev yaratıkların, diğer büyük yırtıcıları avlayabilmesi, ekosistemin nasıl çalıştığına dair önemli bilgiler sunuyor.