İtalya’nın Puglia bölgesinde yapılan arkeolojik kazılarda, Taş Devri’ne ait bir köyde keşfedilen insan kafatası parçaları, tarih öncesi ayinler ve atalarla kurulan bağlar hakkında çarpıcı ipuçları sundu.
Tarih Öncesi Bir Köyde Gizemli Keşif
Puglia’da, Masseria Candelaro kazı alanında araştırmacılar, yaklaşık 15 kişiye ait parçalanmış kafatası ve çene kemiklerini köyün merkezindeki bir yapıda bir araya toplanmış halde buldu. Bu kalıntılar, MÖ 5500 ila 5400 yıllarına tarihlenen ve hendeklerle çevrili küçük bir köyün terk edilmiş bir binasında bulundu.
Arkeologlar, bu kişilerin yaşamını yitirdikten sonra “ata” olarak kabul edildiğini ve bu kabulün onların yaşamları boyunca sahip oldukları sosyal güçle bağlantılı olduğunu belirtti. Atalara ait fiziksel kalıntıların, onların ruhani güçleri olduğuna inanılan toplumlarda ahlaki bir rehber niteliği taşıdığı ifade edildi.
“Atalara Adanmış Ayinler Yapıldı”
Araştırmacılar, köyde keşfedilen kafatası parçalarının standart cenaze ritüellerinden ziyade atalara yönelik özel ayinlerle bağlantılı olduğunu düşünüyor. Uzmanlar, “Ölen birinin ontolojik olarak ataya dönüştürülmesi, neredeyse her zaman fiziksel kalıntılarının dönüştürülmesiyle gerçekleştirilir” ifadelerini kullandı.
Kazılar sırasında, “Q yapısı” adı verilen bir binanın katmanları incelendi. Yapının, hem günlük yaşam hem de ayinlerle ilişkili izler taşıdığı, fakat sonrasında tamamen ayin amaçlı bir alana dönüştürüldüğü keşfedildi.
Bir Ayin Alanının İzleri
Binanın üst katmanlarında, çoğunlukla erkeklere ait olduğu düşünülen kafatası parçaları toprakla kaplanmış halde bulundu. Yapılan analizler, bu kemiklerin MÖ 5618 ila 5335 yıllarına ait olduğunu gösterdi. Kemiklerde herhangi bir ölümcül yaralanma ya da şiddet izine rastlanmaması, bunların savaş ganimeti değil, ayinlerde kullanıldığını işaret ediyor.
Araştırmacılar, kafataslarının “muhtemelen 6 ila 8 nesil boyunca” farklı zaman dilimlerinde yaşayan insanlara ait olduğunu belirtti. Kalıntıların uzun bir zaman aralığında toplanması, bu ayin geleneğinin yıllarca devam ettiğini ortaya koyuyor.
Koleksiyonun Nihai İmhası
Bilim insanları, kemiklerin toplandığı yapının, bir ayin koleksiyonunun “kullanım ömrü tamamlandıktan sonra” devre dışı bırakıldığı bir alan olarak kullanıldığını düşünüyor. Araştırmacılar, “Bu kişilerin çoğu erkekti ve kafatasları yaklaşık iki yüzyıl boyunca toplanıp aktif bir şekilde kullanıldı. Aynı noktaya bırakılmaları, bir ayin koleksiyonunun son bulduğuna işaret ediyor” ifadelerini kullandı.
